این سند با رویکردی مبتنی بر حقوق بشر و دموکراسی پارلمانی و جدایی دین از حکومت، اصول کلی و حقوق بنیادین مردم ایران را تدوین کرده است. تأکید بر عدم تمرکز، حق مشارکت همه مناطق و گروه‌ها، رفع تبعیض، آزادی بیان، استقلال قوا، برابری حقوق زنان و مردان، و انطباق با اسناد جهانی حقوق بشر از محورهای اصلی این پیش‌نویس است.

این اسناد یک نظام فدرال را ترسیم می‌کنند که در آن ایالات یا استان‌ها دارای قانون اساسی و دولت مستقل هستند، اما تابع قانون اساسی ملی می‌باشند. ساختار حکومت مبتنی بر تفکیک کامل قوا با سه قوه مقننه (دو مجلسی)، مجریه (شامل پادشاه منتخب غیرموروثی یا رئیس‌جمهور منتخب مردم برای دوره‌ای محدود) و قوه قضاییه مستقل است. اصول جدایی دین از حکومت، برابری مطلق حقوق شهروندان، تضمین آزادی‌های سیاسی و اجتماعی شامل آزادی بیان، تشکل‌ها، تحصیل و حق کار و آموزش رایگان، همراه با سازوکارهای شفافیت، پاسخگویی و انتخاب مستقیم مقامات از ارکان کلیدی این نظام به شمار می‌روند.